笑
riu
冰心
Binhsinh
雨声渐渐的住了,窗帘后隐隐的透进清光来,推开窗户一看,呀!凉云散了,树叶上的残滴,映着月儿,好似萤光千点,闪闪烁烁的动着----真没想到苦雨孤灯之后,会有这么一幅清美的图画!
Sing fwn saeuqyoux saeuyoux byaegx lo, ronghndwen youq yiemzcueng baihrog yimq haeuj daeuj, lumj miz loq mbouj, nyoengx hai doucueng yawjok, ya! fwj liengz sanq lo, caekraemx lw youq gwnz mbawfaex haenx, ingj aen ronghndwen, lumjswz roenghrib cien fan, cak yaepyijyaepyet----cingq mbouj liuh daengz, fwn haemz daeng meuq doeklaeng, lij miz mbae veh he yienghneix gyaeundei!
凭窗站了一会儿,微微的觉得凉意侵人。转过身来,忽然眼花缭乱,屋子里的别的东西,都隐在光云里;一片幽辉,只浸着墙上画中的安琪儿----这白衣的安琪儿,抱着花儿,扬着翅儿,向着我微微的笑。
Ndwn henz doucueng yaep ndeu, roxnyinh miz di liengzheiq daemj noh. Baenq ndang gvaq daeuj, rubngwg da va yawj raiz, gyoengq doxgaiq wnq ndaw rog, cungj ndoj roengz fwj rongh ndaw bae, lemq gyep ronghnyumq ndeu nem haeuj ndang Nganhgixw youq ndaw veh gwnz ciengz haenx---- Nganhgixw boux daenj buhhau neix, umj gyoengq va, yaengx song fwed, yiengq gou riunyumnyum.
“这笑容仿佛在哪儿看见过似的,什么时候,我曾……”我不知不觉的便坐在窗口下想----默默的想。
“Youq lawz lumjma raen gvaq aen najriu neix, seizlawz ni, gou raen……” gou mbouj rox mbouj nyinh naengh youq laj doucueng ngeix----ngeix laegx ngeix liux.
严闭的心幕,慢慢的拉开了,涌出五年前的一个印象----一条很长的古道。驴脚下的泥,兀自滑滑的。田沟里的水,潺潺的流着。近村的绿树,都笼在湿烟里。弓儿似的新月,挂在树梢。一边走着,似乎道旁有一个孩子,抱着一堆灿白的东西。驴儿过去了,无意中回头一看----他抱着花儿,赤着脚儿,向着我微微的笑。
Mbaw baengzman repringq youq ndaw sim haenx saeuqyoux rak hai lo, byoengq ok aen ngaeuzaenq haj bi gaxgonq he----diuz roen raeznenghnengh geizde ndeu.Boengz laj din duzlawz,
laeuzlilaeuzled. Raemx ndaw mweng naz, lae ningcoco. Faex heu nep mbanj.cungj gyuem youq ndaw oenq cumx.. Ronghndwen moq lumj fagliemz, hoij youq byai faex. Riengz roen byai bae, lumjswz henz roen miz boux lwgngex ndeu, umj gong doxgaiq hausek he.. Dulawz gvaq bae lo, mboujngeix ngengq gyaeuj doxdauq----de umj gyoengq va , dot din mbouj daenj, yiengq gou riunyumnyum.
“这笑容又仿佛是哪看见过似的!”我仍是想----默默的想。又现出一重心幕来,也慢慢的拉开了,涌出十年前的一个印象----茅檐下的雨水,一滴一滴的落到衣上来。土阶边的水泡儿,泛来泛去的乱转。门前的麦垄和葡萄架子,都擢得新黄嫩绿的非常鲜丽----一会儿好容易雨晴了,连忙走下坡去。迎头看见月儿从海面上来了,猛然记得有件东西忘下了,站住了,回过头来。这茅屋里的老妇人----她倚着门儿,抱着花儿,向着我微微的笑。
“Aen najriu neix youx lumjma youq lawz raen gvaq!” gou vanzlij ngeix----ngeix laeg ngeix liux. Ndaw sim youx roengz naj baengzman daeuj, caemh saeuqyoux rak hai ok lo, byoengq ok aen ngaeuzaenq cib bi gaxgonq he----raemxfwn youq gwnz roqranz ranzhaz haenx, baez caek baez caek ndik roengz buh daeuj. Gyoengq bobraemx henz mbaeklae baenq bae baenq dauq, Baihnaj douranz giz luengq meg caeuq gyaq makit, cungj saw ndaej henj moq loeg nomh, gyaeundei raixcaix—yaep ndeu caj ndaej fwn byaeg lo, ruhrat byaij roengz lingq bae. Ngag gyaeuj yawj raen ronghndwen youq naj haih gwnz hwnj daeu loj, daegyienx roxgeiq miz yiengh doxgaix he lumz lo. ndwn soh leux, ngengq gyaeuj doxdauq, boux yahgeq ndaw ranzhaz neix----de ing youq bakdou, umj umj va he, yiengq gou riunyumnyum.
这同样微妙的神情,好似游丝一般,飘飘漾漾的合了拢来,绾在一起。
Gyoengq saeknaj doxdoengx yienghneix lumjswz gyoengq maesei byaij yiengh de, mbin- byongqbyongq leux doxromz haeuj daeuj, gyeuj youq doengxdoih.
这时心下光明澄静,如登仙境,如归故里。眼前浮现的三个笑容,一时融化在爱的调和里看不分明了。
Seixneix ndaw sim ronghsag sawsumq.lumj benz diegsien, lumj max dieggaeuq. Sam aen najriu yotok lwgda neix saekseiz cieg roengz ndaw gyaez bae doxgyonj,yawj mbouj cigreh lo.